Intercambio coa República Checa

Era un 17 de outubro. Cinco e media da mañá, pero non importaba, íamos lexos, moi lexos. Primeiro, a Madrid. Dende ahí, avión a Praga, República Checa. E, finalmente, ahí estabamos os doce españois, os tres checos que viñeron a recibirnos e máis o chofer. Felices, exultantes, faltaba pouco. Xa chegabamos... Brno, destino final, esa cidade da cal non sabiamos moi ben nin cómo pronunciar o seu nome. Baixamos do bus. Máis checos, os nosos checos, popularmente chamados recíprocos. Canda un marcha á que sería a súa casa nos vindeiros quince días.

Ó cabo de dous días, todos xuntos de novo no Instituto Checo-Español de Brno-Bystrch. Preséntanos ao grupo de alumnos da sección bilingüe española. Saúdos, primeiras clases e primeiras impresións. E así pasan os días. Rápido, demasiado para o noso gusto. Visitamos cidades eternas, covas escuras e Macdonald's de carreteira. Comemos sen pan nin servilleta, probamos o té, soportamos a Kofola e puxemos a proba o noso nivel de inglés. Bailamos no Rubicón, descansamos no Sherezada, degustamos StaroBrno, e compramos en Vankovka. A nosa anfitriona mostrounos o mellor dela, Praza da Liberdade, Axuntamentos Vello e Novo, Mercado de Legumes, Catedral.

O diccionario define a palabra exótico como algo "Extranxeiro, peregrino, raro". A miña definición queda incompleta. Maravilla: "Cousa que se admira, prodixio." Isto xa está mellor. Unha viaxe maravillosamente exótica.

Clara e Inés Ortega (4º ESO B)